Маусым бойы бірнеше рет бас бапкерін ауыстырып, чемпионат соңында көсіле шапты. Әйтеуір, жеңіске жету бұрынғыдай қиынға соқпады…
Бүгінгі ойында атыраулықтарды пенальтимен «ұрып» алды. Оразбахтин мен Сейдахмет үшін ризамын демесем, биыл да ойын өрнектері көңілімнен шыққан емес…
Бір қызығы, «Астана» клубының басшысы бір емес, кемі екі рет алматылықтардың бұл жеңісін «Прекрасный подарок к 70-летию клуба» депті. Сонда бұл сыйлықты кім тарту етіп отыр?!
Кетіп бара жатқан ҚФФ басшысы ма, төрешілер ме, «Қайраттың» басшысы ма, әлде «Астана» клубының өздері ме? Түк түсінбедім. тараштап айтса ғой, шіркін…
Ал «Астана» клубы дегенде, есімен қазақтың бір мақалы түседі: «Қарғайын десем — жалғызым, қарғамайын десем — жалмауызым». Себебі, Еуролигаларда ел намысын абыроймен қорғап жүрген — осы «Астана» ғана.
Ел ішінде сыртқы «жүндерін» қампайтып, күжірейіп жүрген «Қайрат, та, «Ақтөбе» де, «Ордабасы» да… сыртқа шықса, болды, «тойға барғанда, желі шығып кететін мақтаған Қызымыздың» кебін киеді.
Бірақ «Астана» да легионерлерге иек артқан, халықтың несібесін «сорған» — «мешкей» клуб. Кезінде Стоилов қана Мұжықов сияқты жігіттерімізді жетелеп жеткізсе де, негізгі құрамнан шығармауға тырысушы еді. Қазіргі бапкерлерінде ол да жоқ…

Нұрғазы САСАЕВ.
Фото: “Қайрат” ФК.