Ертең «Интер» мен «Қайрат» ойнайды. «Қайрат» тең түседі немесе жеңеді деп ойламаймын. Сенсация болуы да, болмауы да мүмкін.
«Сан-Сирода» сенсация жиі болады. Соның бірі 1990 жылғы Аргентина — Камерун ойыны.
«Интер» менің ойымша, мынадай клуб. Жабық футбол ойнайды, ойыны тартымсыз, асықпайды. Бір гол соғады да, тылды жауып тастайды. Уақыт созудың шебері. Қарсы шабуылға иек артады. 2 гол соққан соң тынышталады. «Реал» құсап 5 гол соққанша тоқтамай жүгірмейді.
«Қайрат» қандай жағдайда гол соғуы мүмкін?
А). Қарсылас «Қайратты» менсінбей, «соғамыз ғой, не асығыс» деп жайбарақат жүрсе.
Б). Ойламаған жерден берілген пенальти. Мысалы, 37 жастағы Ачерби мен 36 жастағы Дармиан Дастанның жылдамдығына ілесе алмай қалған жағдайда тәртіп бұзса.
Осы екі фактор ғана бізге гол сыйлауы мүмкін. Әйтпесе Грамыко мен Жоржиньо бір реттен аспанға теуіп, сонымен санаулы шабуылымыз солай аяқталады.
Қарсылас мықты. Үміт аз.
Айтпақшы бұған дейін Италия клубтарымен де, құрамасымен де ойнаған емеспіз. Сондай-ақ, «Қайрат» 75 мыңдық стадионда бұрын-соңды доп теппеген. Тарихи ойын, негізі.
«Интер» — алматылықтар тарихындағы төртінші топ-клуб. Бұған дейін «Црвена Звезда», «Селтик», «Реал Мадрид» сияқты чемпиондар лигасы жеңімпаздарымен ойнаған.
Пікір иесі Мықтыбек Оразтайұлы.
